Akutna ili fulminantna meningokokna sepsa može se pojaviti s meningitisom ili kao samostalna bolest.
Bolest počinje naglo, iz punog zdravlja, sa znacima opšteg infektivnog sindroma. Uz tegobe se javljaju povraćanje, glavoblja i pospanost. Jedan od glavnih kliničkih simptoma jete pojava ospe po koži koja je prvo petehijalna a zatim se širi i dobija izgled manjih ili većih krvnih podliva. Promene su najizraženije na mestima pojačnog pritiska. U toku meningokokcemije česte su metastaze u druge organe. Bolesnici su veoma uznemireni, javlja se ubrzano disanje i tahikardija (ubrzan rad srca). Poremećaj stanja svesti ide od somnolencije do kome.
U slučaju nelečene bolesti veoma brzo se razvija DIC (diseminovana intravaskularna koagulopatija) i septični šok a bolest se završava letalnim ishodom. DIC predstavlja hemostatski poremećaj koji se manifestuje u vidu patološke aktivacije koagulacionog sistema sa diseminovanim stvaranjem tromba, uz sekundarnu aktivaciju fibrinolitičkog sistema u cilju kompenzacije prethodnog poremećaja. U toku DIC-a dolazi do pojačanog pada tromboplastičnog materijala, bolesnik krvari iz mesta uboda, desni, nosa, gastrointestinlanog trakta.
Subakutna meningokokna sepsa počinje postupno i manifestuje se nejasnim opštim infektivnim simptomima. Kasnije se može javiti osip (rozeoliformni, morbiliformni, urtikarijalni ili hemoragični) ili zapaljenje nekog organa. U krvi se može dokazati meningokok, kao i eventualno iz kožnih eflorescencija.
Lečenje
Kod meningokokne sepse se daje penicilin u visokim dozama, a u fulminantnim oblicima se daju i kortikosteroidi i heparin.